Moje gryzmoły

Co za dziwny czas. Mój mózg czuje się jak na wakacjach. Postanowiłam zatem, że będą to wakacje. Nie w miejscu, które wybrałam. Bez białej, hotelowej pościeli. Z umiarkowaną temperatura za oknem.

Wakacje, urlop. Zatem niewielki stolik na balkonie. Śniadanie na świeżym powietrzu, w ramach możliwości więc nazwiemy tak centrum miasta. Energetyczne kolory wokół. Może szal, kolczyki albo kwiaty przed nosem. Książka! Jak urlop to książka! Dziwnym zbiegiem okoliczności większość nie tkniętych lektur jest o seksie. Hmmm powinnam przeanalizować dobór literatury. Dobra kawa. O jej... Taka hiszpańska, palona. Ograniczam marzenia do rozpuszczalnej Velvet. Ptaki śpiewają. Słońce muska mnie po policzku. Skoro to urlop powinnam robić same przyjemne rzeczy. 

Wyspana, po śniadaniu na „tarasie”, kilku stronach książki pobudzającej wyobraźnię czas na prysznic. Pozwalam gorącemu strumieniowi objąć barki pełne zakwasów po wczorajszych ćwiczeniach. Wmasowuję szampon w skalp i wplątuję palce we włosy. Tak nadal moje własne. Nie jestem Laurą stworzoną przez Lipińską i nie mam towarzystwa. Pomijając te drobiazgi różniące mnie od szczupłych bohaterek filmów i papierowych historii funduję sobie dziesięciominutową maskę z witaminą C. Lekki makijaż. Nie oszukujmy się, jestem jedną z tych kobiet które nawet na wakacjach robią makeup. Mniej retuszowania zdjęć. Jakieś przyjemne ciuchy. Na wakacjach chce się wyglądać dobrze ale przede wszystkim ma być wygodnie. Nie towarzyszy mi temperatura 27°C wzwyż więc decyduję się na milusiński sweter oversize, wygodne leginsy i miodowy szal. 

Mam zatem stolik, krzesło, poduchę, kawę, kolory, a na nosie zamiast przeciwsłonecznych okulary korekcyjne. Te, które tak lubisz. Ja też uważam, że wyglądam w nich fantastycznie. 

Jak dobrze być tak blisko wody. Choć nie jest to Morze Śródziemne, a zamiast szumu fal dobiegają mnie odgłosy przejeżdżających aut to słońce i hałasujące mewy dostarczają memu umysłowi dość dużo złudnych sygnałów o tym, że jestem na wakacjach. 

Czy ja siebie oszukuję? Nie kochanie. Mój mózg naprawdę jest na wczasach. Bez pracy, bez wiadomości, bez wszystkich ludzi, których widuję na co dzień. Teraz Ty podejmij decyzję gdzie dziś jesteś.

Całusy.

Ach co za dzień.

Promienie słoneczne zalewają cały salon. To jak finałowy taniec. Za godzinę lub ciut później spektakl dobiegnie końca. Przynajmniej w tej szerokości geograficznej. 

Za co jesteś dziś wdzięczny?

Ja jestem wdzięczna za dobry sen. Za koleżankę, która czekała na mnie z treningiem choć zna moje słabości. Za kawę. Za to, że nie boli mnie dziś głową. Za pizzę hawajską na obiad. Za mądry mini serial na Netflixie. Za uśmiech chrześniaka  na. Za scenę z Paddingtona niczym Mission imposible. Za słońce, które stara się mnie podnosić na duchu. Za wygodę i ciszę o których inni marzą. 

Bądź wdzięczny. Na pewno masz za co.

Uśmiechnij się do mnie i do samego siebie.

Co robisz by nie zwariować?

Idziesz na długi spacer? Wskakujesz w sportowe buty i dźwigasz ciężary na siłowni? Krzyczysz gdzieś na pustkowiu czy bezgłośnie w duchu? Sprzątasz czy idziesz do łóżka?

Ja dziś zrobiłam sobie piknik na dywanie. Wyłączałam TV. Zapaliłam świece. Przyniosłam sobie lampkę czerwonego wina i słoik nutelli. Najpierw leżałam z zamkniętymi oczyma i głęboko oddychałam. Tak długo, aż odeszło ode mnie wszystko to czego mi nie trzeba. Później włączyłam muzykę. Trochę gitary i znajomy głos, aż YouTube podesłał mi Podsiadło. Oparłam się mocno o kanapę dając odpocząć moim plecom. Wzięłam do ust łyżeczkę orzechowego kremu z kakao. Kiedy moja buzię wypełnił słodki smak spojrzałam na świece. Za oknami nic się nie działo. Pociągnęłam łyk Chianti. Było przyjemnie cierpkie po wcześniejszej słodyczy. Z głośnika płynęły kolejne utwory Dawida. Starałam się nie myśleć i pozwolić sobie na odczuwanie mojego małego świata wszystkimi zmysłami. To takie miłe.

Poczułam, że to dobry moment. Dlatego napisałam do ciebie.

Od wielu lat a może odkąd pamiętam powtarzam, że sport nie jest zdrowy. Ludzie się od niego uzależniają, doznają kontuzji a nawet tracą życie. Oczywiście to ostatnie można interpretować dwojako bo tracą kontakt z nieuprawiającą sport częścią znajomych lub w ekstremalnych przypadkach rzeczywiście giną. Zatem sport nie jest bezpieczny ani zdrowy. Oczywiście większość społeczeństwa się z tym nie zgadza. Cały czas ktoś namawia mnie i ciebie żeby opuścić strefę komfortu zwana dalej sofą i spróbować. Przez większość czasu udaje mi się opierać takim zachętom. Jak każdego i mnie jednak nachodzą wątpliwości. Bo to się mówi o endorfinach szalejących w organizmie po wysiłku fizycznym. O spotykaniu nowych ludzi. O lepszym samopoczuciu fizycznym. O dbaniu o ciało, a mamy tylko jedno więc przydałoby się żeby funkcjonowało. O korzyściach płynących dla zdrowia psychicznego - „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Ble ble ble...

Skoro siedzę w domu pomyślałam, że to tylko próba i nic mnie nie kosztuje. O ja naiwna. Włączyłam grażynowego trenera online i w zwolnionym tempie starałam się go naśladować. Udało mi się wykonać jedną trzecią przewidywanego treningu. Dumna z siebie wypiłam dwie szklanki wody. Przynajmniej w tym się zgadzam, że sport pomaga mi uzupełniać dzienną dawkę płynów. Pomaszerowałam pod prysznic i faktycznie czułam się dobrze do końca dnia.

Niestety nawet próba i jedyne trzydzieści trzy procent planowanych ćwiczeń dały mi na tyle w kość, co ja mówię, w pośladki i uda, że dziś najprostsze czynności przypominają mi na co się porwałam. Powtarzam zatem wstawanie z kanapy nie jest bezpieczne! Apeluję - nie róbcie tego w domu. Dziś siadanie i wstawanie gdziekolwiek jest bolesne. 

Zanim złamiesz własne przekonania i poddasz się presji tłumu przemyśl to więcej niż dwa razy albo bezmyślnie odmów! Zapewniam, że będzie to mniej bolesne, bezpieczniejsze, a na pewno nieprzypominające ci o istnieniu mięśni w twoim ciele rozwiązanie. 

Stay safe. Twoja Niezdecydowana. 

Plan dnia.

Przebudzenie.

Weź pod uwagę drzemkę.

Po dodatkowej godzinie w łóżku zaparz kawę.

Wideokonferencja z kimś zaufanym. Pamiętaj że masz twarz Shreka i nie każdy zniesie ten widok. Możesz zastosować popularne w sieci filtry.

Pij kawę. Ty też nie zniesiesz pewnych widoków i informacji bez wsparcia.

Gierki online na pobudzenie umysu. Ścisz dźwięki tv lub zmień program. Wiadomości ze świata nie nastroją cię zbyt pozytywnie.

Jedenasta. Może czas zjeść śniadanie? Nie, nie wafelki w czekoladzie! Na nie przyjdzie jeszcze czas. Bajgiel z awokado opruszony solą. Sok pomarańczowy w kieliszku, niech będzie na bogato. Zeżarłaś już kanapki?! Zostaw ten sok.

Więcej pobudzania umysłu grami słownymi online.

Nie widziałaś dziś ani jednego odcinka serialu. Nie widziałaś żadnego filmu na YT! Dziewczyno co się z tobą dzieje?!

Szybki przegląd Instagrama. Jakieś 40 min.

Ok. Nie chcesz ćwiczyć? To może podejście do medytacji? Skoro jesteś już na podłodze zrób 15 sekundową deskę. Nie pomoże ale nie zaszkodzi.

Prysznic. Mówią, że depresja lubi smród. Nie żebym czepiała się zapachów ale po co sprawdzać czy mają rację. 

Kolejna kawa. Kto by liczył ile już ich pochłonęłaś. 

Chwila z wafelkiem albo dwoma. Mówiłam, że przyjdzie na nie czas poza tym pasują do kawy.

Znowu powiadomienia o pobudzeniu umysłu.

Serial. Hmmm który dziś? Co za różnica? Po dwa odcinki z każdego. 

Nie jadłaś obiadu... Pamiętaj o priorytetach opróżniania lodówki. Sos do spaghetti może poczekać. Dziś mistrz kuchni zaserwuje pierś kurczaka nadziewaną ziołami. Taką mrożonkę znalazłaś w pierwszej szufladzie. Do tego pół kalafiora. Gotuje się szybciej niż ziemniaki i nie trzeba go obierać.

Serial? Gra online? Wiadomości? Jesteś taka zajęta, że zaraz zaczniesz prowadzić kalendarz żeby umawiać się na telefonowanie z rodziną i przyjaciółmi. 

Wieczór. Nie wypiłaś dwóch litrów wody, nie zażyłaś witamin, nie wyszłaś z domu (30 sekund z kamerą żeby pokazać babci balkon to nie wyjście), nie czytałaś książek i choć miałaś podejście do ćwiczeń to nie miałaś aktywności fizycznej. 

Wyrzuty sumienia? Daj spokój. Idź do kuchni, połknij suplementy, popij wodą (przynajmniej pół szklanki, to jakiś krok w stronę dwóch litrów) skoro już tu jesteś zajrzyj do lodówki albo chwyć kilka żelków, które niezbyt dobrze ukryłaś sama przed sobą w szafce.

A teraz relaks, idź spać. Jutro kolejny napięty dzień.